jestem oskarżony

Bezpodstawne uchylanie się od złożenia zeznań w sądzie może nas narazić na niepotrzebne kary finansowe... Dziś kilka informacji o tym, że wezwanie na przesłuchanie sądowe wcale nie musi oznaczać dla nas niepotrzebnych problemów: urlopu w pracy, niezadowolenia pracodawcy, straconego czasu i pieniędzy. Po pierwsze, urzędowe wezwanie na przesłuchanie jest dokumentem usprawiedliwiającym naszą nieobecność w pracy w czasie przesłuchania, także bycie świadkiem nie jest wcale kłopotliwe w tym zakresie. Obowiązek udzielenia pracownikowi wolnego na czas rozprawy wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy. Zgodnie z § 6 rozporządzenia, „pracodawca zobligowany jest zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzące...

Każda osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek stawić się na wezwanie sądu, czy organu prowadzącego postępowanie i złożyć zeznania. Oznacza to, że świadek nie może ot tak, odmówić przybycia na rozprawę, na którą został wezwany. Za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd może ukarać świadka grzywną, a w radykalnych przypadkach może nawet zarządzić jego zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie na rozprawę. Nie zawsze jednak pasuje nam termin odgórnie wyznaczony przez Sąd, co jest zrozumiałe. Wielu świadków kombinuje wtedy jak przysłowiowy "koń pod górkę": nie odbierają wezwań, nie przyjeżdżają na rozprawę, nie informują sądu o swoich odmiennych planach i pomimo odebranego wezwania - narażają się na niepotrzebne nieprzyjemności.  Nie kombinujmy – skontaktujmy się wtedy z sekretariatem wydziału, w którym odbywa się rozprawa i zapytajmy o możliwość wezwania nas na kolejny termin. Na wezwaniu zawsze podane się odpowiednie dane kontaktowe do wydziału. Tylko serialowe r...